Charles Doudelet et le symbolisme : les portes d'or

Charles Doudelet et le symbolisme

Les Pontes d'or

Installé à Gand (Belgique) dès 1877, Charles Doudelet (1861-1938) développe un réseau professionnel et amical autour du livre illustré, des revues et des expositions. À partir de 1892, il devient l'ami intime de l'écrivain Maurice Maeterlinck et illustre ses célèbres Douze chansons (1896).

Intellectuel passionné et inspiré par l'art du Moyen Âge et de la Renaissance italienne, Doudelet fait partie de ces artistes belges à (re)découvrir absolument.

Ce catalogue richement illustré fait le point sur la période symboliste de Doudelet, comblant un vide éditorial de plus de trente ans. Il est le reflet de la passion de l'artiste pour la spiritualité et l'ésotérisme.

« J'entends par symbolisme l'essence même de l'Art, l'intérieure splendeur qui donne à telle oeuvre un rayonnement magique, qui fait qu'on la sépare et qu'on l'admire comme un diamant parmi des cabochons de verre. »
Charles Doudelet, L'Idée libre, 1901

Vanaf 1877 woonde Charles Doudelet (1861-1938) in Gent(België), waar hij een professioneel en vriendschappelijk netwerk uitbouwde rond geïllustreerde boeken, tijdschriften en tentoonstellingen. Vanaf 1892 raakte hij goed bevriend met de schrijver Maurice Maeterlinck en hij illustreerde ook zijn beroemde werk Douze Chansons (1896).

Doudelet was een gepassioneerd intellectueel die zich liet inspireren door de kunst van de middeleeuwen en de Italiaanse renaissance. Hij is absoluut een van de Belgische kunstenaars die het (her)ontdekken waard zijn.

Deze rijk geïllustreerde catalogus gaat dieper in op de symbolistische periode van Doudelet en vult daarmee een leemte van meer dan dertig jaar in de publicaties over zijn werk. De lezer zal meer inzicht krijgen in zijn passie voor spiritualiteit en esoterie.

« Symbolisme is voor mij de essentie van de kunst, de innerlijke glans die een werk zijn magische uitstraling geeft, waardoor het schittert tussen de rest en bewonderd wordt als een diamant tussen glazen cabochons. »
Charles Doudelet, L'Idée libre, 1901